Krótkowzroczność to wada wzroku, która powoduje niewyraźne widzenie obiektów znajdujących się daleko, przy jednoczesnym ostrym widzeniu rzeczy z bliska. Z tego względu krótkowidze nienaturalnie przybliżają do siebie przedmioty, aby np. przeczytać widniejący na nich napis. Wada wzroku może występować u dzieci, jednak wcześnie wykryta, pozwala zastosować skuteczną korekcję i znacznie poprawić komfort życia pociechy.
Krótkowzroczność – na czym polega wada wzroku?
Miopia, czyli krótkowzroczność, to wada wzroku, która jest efektem zniekształconej gałki ocznej. Jest ona za długa, co powoduje nieprawidłowe ogniskowanie się promieni światła w oku, co skutkuje problemami ze wzrokiem.
Krótkowzroczność – objawy
Pierwsze objawy krótkowzroczności to problemy z ostrym widzeniem obiektów znacznie oddalonych, przy zachowaniu ostrości widzenia przedmiotów znajdujących się blisko oczu. W sytuacji, gdy dziecko skarży się na gorsze widzenie, warto skonsultować się okulistą w celu przeprowadzenia specjalistycznych badań i dobraniu najbardziej skutecznej metody korekcji. Powodem do niepokoju rodziców może być również nienaturalne przybliżanie do siebie przedmiotów czy pochylanie się nad książką, w celu odczytania znajdującego się w niej tekstu. Objawy krótkowzroczności to również: częste bóle głowy, nadmierne mruganie, tracie czy pieczenie oczu, a także znaczne pogorszenie się jakości widzenia, w szczególności po zmroku lub w zaciemnionych pomieszczeniach.
Pierwsze symptomy miopii u dziecka rodzice najczęściej zauważają, kiedy maluch chodzi już do szkoły, zwykle między 8. a 12. rokiem życia. W sytuacji, gdy zauważy się niepokojące objawy, należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc do okulisty.
Krótkowzroczność u dziecka – jak leczyć?
Krótkowzroczność u dzieci można korygować za pomocą tradycyjnych okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych. Obie metody powinny być jednak zawsze dobierane w salonie okulistycznym, po wcześniejszym przeprowadzeniu dokładnych badań, które określą stopień natężenia wady i moc szkieł korekcyjnych, jakie należy wówczas zastosować. Nie istnieje dolna granica wieku, która określa od kiedy dziecko może zacząć nosić soczewki. Decyzja powinna być podjęta przez rodziców po uwzględnieniu, np. czy maluch będzie w stanie sam poradzić sobie z pielęgnacją, higieną i wymianą szkieł kontaktowych. Nieprzestrzeganie zasad higieny bądź trybu noszenia soczewek może poważnie zagrozić oczom, np. powodując ich podrażnienia, zaczerwienienia, a nawet stan zapalny.
